دیوان صوتی مولوی کورد – 160 دقیقه :

سید عبدالرحیم ملا سعید معدومی تاوگوزی معروف به مولوی کرد و مولوی تاوگوزی و با تخلص معدومی (زاده: ۱۱۸۶ ه‍.ش در روستای سرشاته از توابع تاوگوز در حلبجه – درگذشت: ۱۲۶۲ ه‍.ش در روستای سرشاته از توابع تاوگوز در جوانرود) شاعر و عارف نامی کرد که در حلبچه، سنندج، سلیمانیه، پاوه و مهاباد به کسب علم پرداخت. وی از پیروان طریقت نقشبندی بود. عمدهٔ شهرت وی به واسطه اشعار عاشقانه و عارفانه است.

اشعار عاشقانه مولوی عموماً به گویش هورامی (گورانی) است. وی همچنین به گویش سورانی و زبان‌های عربی و فارسی هم شعرهای سروده‌است که نشان از تسلطش بر این زبانها دارد. وفات همسرش عنبر خاتون تأثیر عمیقی بر وی گذاشت و وی پس از وفات همسرش اشعار سوزناک بسیاری سرود.

آثار وی شامل :

دیوان مولوی کرد (به کردی هورامی)

عقیده مرضیه (به کردی سورانی)

الفضیله (به عربی)

فوائد الفوائح (به فارسی)

کورتەیەك لە ژیانامەکەی مه‌وله‌وی : لە ساڵی ١٨٠٦(١٢٢١ی کۆچی) لە گوندی سەرشاتەی ناوچەی تاوگۆزی باشووری کوردستان لە دایک بووە. لە سەرەتادا لە حوجرەکەی باوکی لە دێی بێژاوە لە نزیکی هەلەبجە دەست دەکات بە خوێندن و دواتریش بۆ درێژە پێدان بە خوێندنەکەی ڕوو لە خوێندنگە بەناوبانگەکانی ناوچەی ئەردەڵان و بابان دەکات. مەولەوی بەشی زۆری تەمەنی بە ھەژاری بەسەربردووە، ئەو کاتەی لە سەرەتای خوێندندا بووە باوکی مردووە، ناچار بۆ بەخێوکردنی خوشک و براکانی وازی لە خوێندن ھێناوە بۆ ماوەیەک و پاشان گەڕاوەتەوە سەر خوێندنەکەی. لە سلێمانی لای مەلا عەبدولڕەحمانی نۆدشیدا کەموفتی سلێمانی و مامۆستای مزگەوتی مەڵکەندی بووە خوێندنی تەواو کردووە و ئیجازەی دەرس وتنەوەی وەرگرتووە. دیسان گەڕاوەتەوە بۆ گوندەکانی دەوروبەری ھەڵەبجە و دواتریش لە سەرشاتە خۆی بە مەلایەتی و نووسینەوە خەریک کردووە. عەنبەرخاتوونی ھاوسەری حەوت ساڵ بەر لە خۆی مردووە. ئەمەش کارەساتێکی گەورە بووە و کاریگەری زۆری کردۆتە سەر شێعرەکانی مەولەوی. مەولەوی لە دوا ساڵەکانی ژیانیدا کوێر بووە و ئەمەش کاری زۆر کردۆتەسەر دەروونی و لە چەند پارچە شێعردا دەردەکەوێت. ھەروەھا کارەساتێکی دیکەش کە بەسەر مەولەویدا ھاتووە، سووتانی کتێبخانەکەی بووە و گومانیش لەوەدا نیە کە بەشێک لە کار و بەرھەمەکانی تێیدا سووتاوە. مەولەوی لەساڵی ١٨٨٢(١٣٠٠ کۆچی) کۆچی دوایی ئەکا و لە گۆڕستانی ئەسحابە لە سەرشاتە نێژراوە.